Η διατήρηση των ψαριών στο αλάτι -αλίπαστα- είναι μια πανάρχαια μεσογειακή τεχνική που καταφέρνει να διατηρήσει το ψάρι βρώσιμο, χωρίς ψυγείο, και να τραφούν οι οικογένειες των ψαράδων κατά τους χειμερινούς δύσκολους μήνες.
Υπάρχει μια τροφή που για κάθε της κουταλιά, χρειάζεται να δουλέψουν 2000 ψυχές, που περισώθηκε ανέπαφη σε δοχεία 2000 ετών, που γιατρεύει τις πληγές και γλυκαίνει τη ζωή των ανθρώπων μέσα στους αιώνες. To θυμαρίσιο μέλι των Κυκλάδων, μοιάζει με κοίτασμα χρυσού και αποτελεί βασική και αδιαπραγμάτευτη αξία της νησιωτικής διατροφής. Ένα γλυκό γιατρικό με κεχριμπαρένιο χρώμα.
Τη γιαγιά Αννέζα δεν πρόλαβα να την γνωρίσω καλά. Εξάλλου δεν ήταν πραγματική γιαγιά μου. Μπήκα στο παριανό της σπίτι ως νύφη, ακόμα όμως κι όταν εκείνη είχε για χρόνια φύγει, εγώ έκοβα λεμόνια από τη λεμονιά της, έπλενα τα γαλάζια γυάλινα ποτήρια της προίκας της κι έτρωγα στην κουζίνα της με το όνομά της πάντα στο στόμα για δύο λόγους: γιατί παντού υπήρχε μια αφορμή να θυμηθούμε τη γιαγιά, και γιατί τίποτα -μα τίποτα- δεν ήταν πια ακριβώς όπως το έφτιαχνε η γιαγιά.
Δυο τολμηροί πρωτοπόροι παραγωγοί, βάζουν την Πάρο στον ελληνικό ελαιοπαραγωγικό χάρτη. Ο Μάκης Κωστίκας και ο Σταύρος Τσάβαλος δημιούργησαν δυο Premium ετικέτες βιολογικού extra παρθένου ελαιόλαδου, σεβόμενοι τις παραδοσιακές ποικιλίες και μεθόδους αλλά προσθέτοντας στο προϊόν την υπεραξία της υψηλής αισθητικής και της σύγχρονης τεχνογνωσίας.
Το ψαρόσπιτο στη Santa Maria που φύλαγαν τα δίχτυα τους οι ψαράδες έγινε ...Siparos. Ένα λιτό, μοντέρνο και πολύ πετυχημένο εστιατόριο που ανήκει σταθερά στο top five του νησιού. Όσο για τα προϊόντα που βγάζει η θάλασσα και τα μποστάνια της περιοχής, δημιούργησαν ένα σεμνό στρογγυλεμένο μενού που πατάει απαλά στην παράδοση και απογειώνεται μ' ένα twist.
“Ένα απλό και άνετο all day lounge cafe που οι επισκέπτες θα αράζουν όλες τις ώρες της ημέρας και θα νιώθουν σαν στο σπίτι τους”. Αυτό οραματίστηκε πριν από έντεκα χρόνια η Μαρίνα Κορτιάνου, κι αυτό ακριβώς δημιούργησε χωρίς καμία παραχώρηση στα αρχικά της σχέδια. Το οικογενειακό οίκημα, άνθισε, καθώς ένας υπέροχος χώρος με floral καναπέδες και καταπράσινο κήπο και κυρίως η ίδια η Μαρίνα, σε υποδέχονται εγκάρδια μόλις πατήσεις το πόδι σου στην πλατεία της Νάουσας.
Φέτος το Νότιο Αιγαίο είναι η γαστρονομική περιφέρεια της Ευρώπης για το 2019, και η Αργυρώ Μπαρμπαρίγου, η δική μας Αργυρώ, είναι η Πρέσβειρα της γαστρονομίας του Νοτίου Αιγαίου. Εκπροσωπώντας τη χώρα, τις Κυκλάδες, το νησί μας σε αυτόν τον πολύ σπουδαίο θεσμό, απαντά στις ερωτήσεις μας με συγκινητική απλότητα, θυμίζοντας ότι το φαγητό είναι κυρίως τρία πράγματα: πατρίδα, αγάπη και βαθιές ανεξίτηλες μνήμες.
Η Κατερίνα Μόσχου δημιούργησε εδώ και δυο χρόνια το πρώτο ιδιωτικό τυροκομείο του νησιού. Έτσι τα πεντανόστιμα παριανά τυριά, γίνονται πρέσβεις της ξεχωριστής κυκλαδίτικης κουζίνας, και η γυναικεία επιχειρηματικότητα κρατά ψηλά τον πήχυ στο νησί, αφού όλο και περισσότερες μοντέρνες επιχειρήσεις αποκτούν οντότητα και διαγράφουν επιτυχία με γυναίκες στο τιμόνι.
Ανθεκτική κι επιλεκτική, καταπράσινη αλλά και “δύσκολη”, γεμάτη θρεπτικά συστατικά η κάπαρη είναι ένας τρυφερός, πολυετής θάμνος, αυτοφυής, που μεγαλώνει πολύ γρήγορα, και σε μήκος και σε πλάτος, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Με ρηχές επιφανειακές ρίζες κι ένα πικάντικο βρώσιμο μπουμπούκι αποτελεί μια υπέροχη νησιώτικη λιχουδιά για τις σαλάτες αλλά και πολλές άλλες συνταγές.
Το ψωμί ενός τόπου έχει μνήμες από την ιστορία του. Περιέχει όλη την αγωνία επιβίωσης ενός ολόκληρου λαού, τον μόχθο του αγροτικού πληθυσμού, την αγάπη να περιποιηθείς και να θρέψεις τους δικούς σου ανθρώπους... Μια σκάφη ζυμώματος με τα δυνατά χέρια μιας αγρότισσας να πλάθουν το ψωμί είναι η πιο σύντομη ιστορία των φτωχών προτουριστικών Κυκλάδων. Το ψωμί είναι αγάπη, επιβίωση, κληρονομιά, ζωή. Η πρώτη ύλη της ζωής μας.
