Νίκος Κουρουμλής
Συνεντεύξη: Βασίλης Μπόνιος | Φωτογραφία: Σταύρος Νιφλής
Το φαγητό είναι πολιτισμός, η γεύση είναι κομμάτι της αισθητικής του ανθρώπου
Κε Κουρουμλή, έχετε να μας διηγηθείτε μια μικρή ιστορία για τη Θέα. Θα θέλαμε για παράδειγμα να μας πείτε για την πρώτη φορά. Πότε ήταν η πρώτη μέρα της Θέας; Τι θυμάστε από εκείνο το βάπτισμα του πυρός;
Είναι απλό, περισσότερο απ’ ό,τι δείχνει. Θες να φύγεις από την Αθήνα, βρίσκεσαι για ένα σαββατοκύριακο στην Πάρο, βλέπεις το Αιγαίο, τον ουρανό, τον αέρα, τη «θέα» όλων αυτών και μένεις εδώ, χρειάζεσαι και μια δουλειά που να αγαπάς και έτσι απλά έχεις τη Θέα. Βέβαια στην ομάδα ήταν και άλλοι που το έβλεπαν με τον ίδιο τρόπο, όπως ο Δημήτρης και η Μαριλένα.
Η Θέα βρίσκεται στην Πάρο και αγναντεύει την Αντίπαρο. Είστε σε ένα νησί αλλά υπερασπίζεστε γεύσεις και αρώματα της Ανατολής, όπου βρέθηκε ο Ελληνισμός. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Θέα είναι ένα «ferry boat» για λάτρεις του ταξιδιού στον χρόνο και στον χώρο;
Δεν θα έλεγα «ferry boat» αλλά τιμή στους προγόνους και τους γονείς που μας δίδαξαν ότι το φαγητό είναι πολιτισμός, ότι η γεύση είναι κομμάτι της αισθητικής του ανθρώπου.
Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου θα θέλατε να λειτουργήσετε μια Θέα;
Δεν έχει καμία σημασία το μέρος.
Ποιος είναι για σας ο καλός πελάτης. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του;
Είναι αυτός που έρχεται να απολαύσει και να κρίνει την προσπάθεια.
Ποιο είναι το πιο σπουδαίο κρασί που έχετε δοκιμάσει;
Πολλά, αλλά δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ένα Ηermitage με ένα Barolo ούτε ένα Αγιωργίτικο με ένα ξινόμαυρο, το κάθε κρασί όταν το ανοίγεις σου λέει την ιστορία της γης του (85%), του μικροκλίματος (10%) και του ανθρώπου που το έφτιαξε (5%).
Ποια όνειρά σας δεν έχετε κάνει ακόμη πραγματικότητα;
Αυτά που δεν έχω φανταστεί ακόμα.
Μιλήστε μας για τους καλούς σας φίλους στο νησί. Πώς περνάτε το χειμώνα;
Άνθρωποι που εκτιμούν ότι κάθε πρωί που ξυπνούν είναι ένα δώρο από τη φύση και το απολαμβάνουν. Το σημαντικότερο για όλα αυτά όμως είναι ο χρόνος τον οποίο και δεν μπορεί κανείς να αγοράσει με χρήματα και εδώ στη Πάρο μπορείς να έχεις χρόνο.
Καλοκαίρι 2013