Σπύρος Μπάλιος
Συνεντεύξη: Βασίλης Μπόνιος | Φωτογραφία: Σταύρος Νιφλής
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι παιδεία
Κύριε Μπάλιο, υπήρξε κάποια στιγμή που πιστέψατε ότι η Πάρος κινδύνευε να παγιδευθεί στην ίδια εικόνα με εκείνη της Μυκόνου, που την θέλει προορισμό των νεόπλουτων;
Αν ρωτάτε για την προσωπική μου γνώμη νομίζω ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα στην ουσία του. Στη βάση τους οι ρόλοι μοιράζονται ως εξής: ιθαγενείς και έποικοι. σαφώς υπάρχει αλληλεπίδραση και από τις δύο πλευρές, αλλά αυτό νομίζω δεν είναι απαραίτητα κακό. Tο θέμα είναι ποιoς θα πάρει, ποιoς θα δώσει και ποιoς τελικά θα υπερισχύσει στους τρόπους και στις συνήθειες. Αυτό που χρειαζόμαστε για να κρίνουμε όλοι σωστά, και να μπορούμε να πάμε ένα μικρό βήμα πιο κάτω είναι παιδεία. Το σωστό για έναν επισκέπτη θα ήταν να προσπαθήσει να μετουσιωθεί σε «ντόπιο», να εξερευνήσει και να κρατήσει τα πιο χρήσιμα για αυτόν, και για το ντόπιο το σωστό θα είναι να δώσει τον καλύτερο εαυτό του.
Οι πολλές και διαρκείς δραστηριότητές σας σας επιτρέπουν να είστε διαρκώς με κατοίκους ντόπιους και ξένους. Πιστεύετε ότι υπάρχει μια κοινή φιλοσοφία ανάμεσα σε εκείνους που επιλέγουν την Πάρο ως μόνιμη κατοικία τους;
Ναι, στο βάθος, σίγουρα υπάρχει μια κοινή φιλοσοφία, αλλά δε νομίζω ότι ακουμπάει τη λογική. Στον παράδεισο, γιατί αυτό είναι η Πάρος… δεν πας με λογικά και χρηματοοικονομικά κριτήρια. Eξάλλου ό,τι αξίζει στην Πάρο δεν μπορείς να το αποκτήσεις ούτε με τη λογική ούτε με το χρήμα.
Θα μπορούσε η Πάρος να φιλοξενήσει και εναλλακτικές μορφές τουρισμού που θα την έκαναν πόλο έλξης για ολόκληρο το χρόνο;
Εύκολα και γρήγορα. Απλώς δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα, τουλάχιστον όχι όλοι. Προς το παρόν έχουμε συμφωνήσει ότι η επέκταση της σαιζόν είναι μονόδρομος, αλλά δεν έχουμε στοχοποιήσει τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε κεντρικό επίπεδο και με συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα, κάθετα και οριζόντια, για να το πετύχουμε. Το μεγαλύτερο ελάττωμά μας, είναι ότι δεν έχουμε αντιληφθεί το φυσικό και ιστορικό μεγαλείο στο οποίο ζούμε και η τάση που έχουμε να θέλουμε να το καταστρέψουμε, από άγνοια κυρίως, και βέβαια, η ελληνική μας εσωστρέφεια.
Μιλήστε μας για τη μουσική και τους Delaparo και Riga’s en sample. Σε ποιο φεστιβάλ του κόσμου θα θέλατε να λάβετε μέρος;
Καλό θα ήταν να μιλάνε οι άλλοι για εμάς. Η μουσική και ο χορός είναι το Α και το Ω στη ζωή μας, και ας μην το έχουμε καταλάβει κάποιοι. Eίναι η διεργασία που μας ενώνει με το υποσυνείδητο, είναι πολιτισμός και ψυχοθεραπεία. Για τις μπάντες, τι να πούμε; Μουσική ομάδα Delaparo, μπάντα διασκεδάσεως, με τις εξής τρεις βασικές αξίες: γλέντι, γλέντι, γλέντι. Και επειδή μεγαλώνοντας, μεγαλώνει και η ανάγκη μας για προσωπική έκφραση, φτιάξαμε και τη μουσική ομάδα Rigas en Sample, για να μπορούμε να δίνουμε μουσικές παραστάσεις που εκφράζουν πρώτα εμάς, και μετά όλους τους άλλους, ανεξάρτητα απο το γλέντι και τη διασκέδαση.
Ποια όνειρά σας δεν έχετε κάνει πραγματικότητα;
Πολύ συχνά αλλάζω όνειρα προς πραγματοποίηση. Βέβαια πολλά πράγματα που είχα στο μυαλό μου απο παιδί τα έχω πραγματοποιησει, όπως το studio ηχογραφήσεων. Αυτά που δεν έχω πραγματοποιήσει μάλλον δεν τα έχω ανακαλύψει ακόμα.
Με τι κριτήρια επιλέγετε τους φίλους σας;
Τους φίλους δεν τους επιλέγεις νομίζω. Είναι μια διεργασία η οποία πραγματώνεται μέσα απο κοινές εμπειρίες, με τον άλλο άνθρωπο, και οδέυει πρός κορύφωση μέσα στην διάρκεια της ζωής. Aυτό που έχω παρατηρήσει, δυστυχώς, είναι ότι όσο μεγαλώνουμε αραιώνουν δραστικά αυτοί που θεωρούσαμε φίλους και δυσκολότερα βρίσκουμε αντικαταστάτες.
Αν κάνατε το πάρτι της ζωής σας στην Πάρο, ποιους Έλληνες και ξένους θα θέλατε να καλέσετε;
Το «πάρτι της ζωής μου», δεν με αντιπροσωπεύει ως τρόπος διασκέδασης. Ο τίτλος όμως τα λέει σωστά, αν το ερμηνεύσουμε διαφορετικά: το καλύτερο για τον καθένα από εμάς θα ήταν να έχει ως στόχο να κάνει την ίδια τη ζωή του να μοιάζει με πάρτι μέχρι τέλους. Μόνο έτσι θα βρούμε τη δημιουργικότητά μας, που θα μας κάνει χρήσιμους και στον εαυτό μας και στην κοινωνία, διότι αν δεν δημιουργήσουμε και δεν προσφέρουμε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;
Υ. Γ. Είστε όλοι καλεσμένοι…
Καλοκαίρι 2013