Δέσποινα Γιαβάρα

Συνέντευξη: Αυγή Καλογιάννη | Φωτογραφία: Νίκος Ζάππας

Η βιβλιοθήκη μου είναι ο παράδεισός μου

Η Δέσποινα Γιαβάρα είναι ηθοποιός και ιδιοκτήτρια του Brazil port bar στο Πίσω Λιβάδι. Στην εποχή μας όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες στρέφονται στη δημιουργία κάποιου χώρου που σκοπός του είναι να συγκεράσει την καλλιτεχνική δράση με το συμπόσιο και τη φιλοξενία.

Με την εμπειρία των εννέα χρόνων στο “Βrazil” στο Πίσω Λιβάδι, τι πιστεύετε ότι κρύβεται πίσω από αυτήν την επιθυμία;
Επινοούμε τρόπους ώστε να συνδυάσουμε την καλλιτεχνική έκφραση με την επιχειρηματικότητα. Αυτοί οι χώροι, είναι ιδανικοί να στήσεις εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας, θεατρικά δρώμενα, να παίξεις μουσική, να απαγγείλεις ποίηση… ΄Άρα, αυτόματα, δημιουργείς γύρω σου “επεισόδια τέχνης“. Το θετικό στοιχείο, είναι ότι σ‘ ένα μπαρ συνήθως συναντάς ανθρώπους σε ευθυμία, έτοιμους να συμβάλλουν στον πολιτιστικό διάλογο.

Όσοι σας γνωρίζουν προσωπικά, ξέρουν για την αγάπη που έχετε στο βιβλίο. Ποιο είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο;
Η βιβλιοθήκη μου είναι ο παράδεισός μου. Θα ήταν άδικο προς όλα τα υπόλοιπα να διαλέξω μόνο ένα βιβλίο. Μπορώ να πω όμως ποιο είναι αυτό που επανέρχομαι πιο συχνά. “Άμλετ” του Σαίξπηρ.

Στον ΄Αμλετ η αποκατάσταση της δικαιοσύνης που επιζητά ο ήρωας, είναι σχεδόν ίδιας φύσης με αυτή για την οποία παλεύει και ο Ορέστης. Το ιδανικό της δικαιοσύνης άραγε είναι ένστικτο η κοινωνική κατάκτηση του ανθρώπου;
Αίσθημα. Αξία. Αγαθό. Όμως, το θέμα με τη δικαιοσύνη είναι, ότι δεν είναι κάτι χειροπιαστό. Κάτι που εννοείται. Όταν έχουν διαφωνία δύο άνθρωποι, ο καθένας πιστεύει ότι έχει δίκιο. Πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, να μπεις στη θέση του άλλου για να διακρίνεις το δίκαιο. Και τελικά, η δικαιοσύνη είναι θέμα ηθικής. Χρειάζεται συνέχεια να εξασκείς, να επανεξετάζεις, να κριτικάρεις, να αναμορφώνεις την ηθική σου για να είσαι δίκαιος. Και γι΄αυτό πιστεύω τόσοι συγγραφείς βάζουν τους ήρωες τους να παλεύουν τόσο σκληρά για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.

Κρίση. Γιατί φτάσαμε έως εδώ και τι πιστεύετε ότι χρειάζεται να γίνει;
Ο Άνθρωπος είναι πνευματικό ον με υλική υπόσταση. Εμείς ασχολούμαστε μόνο με την ύλη και έχουμε ξεχάσει την πραγματική φύση μας. Μεταστροφή χρειάζεται. Και κάτι ακόμα. Μην περιμένουμε να αλλάξουν τα πράγματα από μόνα τους ή να τα αλλάξει κάποιος άλλος (η κυβέρνηση, η τύχη…). Πρέπει ο καθένας μόνος του να κάνει ό,τι μπορεί καλύτερο κάθε μέρα. Ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε: ”Ν΄αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ, εγώ μοναχός μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω”.

Γνωρίζετε κάθε καλοκαίρι ανθρώπους που επισκέπτονται την Πάρο από κάθε γωνιά της γης. Πώς νιώθετε ως ελληνίδα οικοδέσποινα και τι θα θέλατε να πάρουν μαζί τους στη βαλίτσα των αναμνήσεων οι επισκέπτες σας;
Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη που μπορώ να είμαι σε αυτή τη θέση και να γνωρίζω τόσους και τόσο ενδιαφέροντες ανθρώπους, με διαφορετική κουλτούρα απ’ όλο τον κόσμο. Γιατί όσο περισσότερο γνωρίζεις διαφορετικούς ανθρώπους, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις ότι όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και προσδοκίες. ΄Όσο για το τι θα ήθελα να πάρουν μαζί τους, είναι μόνο ένα: το ελληνικό ”Φως”.