Στην περίπτωση που λέγεται Νίκος Συνόδης τουλάχιστον αυτό συνέβη. Πήγε και γύρισε από τη ζωή στον θάνατο κι από τον θάνατο πάλι πίσω στη ζωή. Και ξανάρχισε από το μηδέν. Πολλά αρχεία καταστράφηκαν και χρειάστηκε να δημιουργηθούν από την αρχή, όπως αυτό της ομιλίας. Κάποια όμως διατηρήθηκαν και συνέχισαν να λειτουργούν έστω και σε διαφορετική μορφή, όπως η ζωγραφική και το πάθος για το θέατρο.
Η γκαλερί «αντί» πρωτοάνοιξε την πόρτα της το καλοκαίρι του 2012 σε έναν λιλιπούτειο χώρο 6x3x3, μπροστά ακριβώς από την είσοδο του Κάστρου και φιλοξένησε εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, κεραμικής, κοσμήματος, φωτογραφίας, γραφιστικής και video art ως το φθινόπωρο του 2022 οπότε και έκλεισε. Για πάνω από 10 χρόνια μας χάρισε πολλές ωραίες στιγμές. Τόσο η γκαλερί όσο και το Φεστιβάλ Φωτογραφίας σφράγισαν την πολιτιστική ζωή της Αντιπάρου για όσο κράτησαν. Στη συνέντευξη που ακολουθεί η Μαίρη Χατζάκη, ιδιοκτήτρια της γκαλερί, μας μιλάει για αυτά τα 10 σημαντικά χρόνια.
Η Αγγέλικα Βαξεβανίδου ζει μόνιμα στις Λεύκες κι έχει το εργαστήρι της στο κέντρο του χωριού. Είναι μια ζωγράφος και γλύπτρια που εμφορείται από όλα τα δώρα που σε προικίζει η τέχνη – ταλέντο, αγωνία, ανησυχία, διαρκή αμφισβήτηση, διαρκή αναζήτηση…
