Αντίπαρος – Προφήτης Ηλίας
15+ αιγαιοπελαγίτικα νησιά
σε ένα βλέμμα

Κείμενο | Φωτογραφίες: Αλέξης Πετίδης

Ο μικρός παράδεισος της Αντιπάρου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: η χαλαρή ατμόσφαιρα, οι ήσυχες δαντελωτές παραλίες, το μαγευτικό σπήλαιο, τα τόσο ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα στο γειτονικό νησάκι του Δεσποτικού, είναι πλέον ευρέως γνωστά, κάτι που κάνει τόσο κόσμο να την επισκέπτεται ξανά και ξανά, έστω και για μια ημερήσια εκδρομή από την Πάρο.

Βέβαια, υπάρχουν πάντα νέα πράγματα να ανακαλύψει κανείς. Μια τέτοια άγνωστη στους πολλούς γωνιά είναι ο Προφήτης Ηλίας, η ψηλότερη κορυφή του νησιού.
Αν και το υψόμετρό της είναι μόλις 308 μέτρα, προσφέρει πανοραμική θέα όχι μόνο της ίδιας της Αντιπάρου, αλλά και ενός εκπληκτικού αιγαιοπελαγίτικου ορίζοντα στον οποίο μια μέρα με φυσιολογική ορατότητα διακρίναμε γύρω στα 15 γειτονικά νησιά!
Πρόκειται για μία πραγματική γεύση αυτού που εύκολα διαπιστώνει κανείς στο χάρτη: ότι η Αντίπαρος βρίσκεται στην καρδιά των Κυκλάδων…

Μια διαδρομή περίπου 4 χιλιομέτρων μέσα από έναν ενίοτε στενό αλλά βατό χωματόδρομο, χωρίζει τον Προφήτη Ηλία από τον Άγιο Γεώργιο για όσους αποφασίσουν να πάνε εκεί με τζιπ, μηχανή ή mountain bike. (Αν διαθέτετε απλό αυτοκίνητο θα πρέπει να ρωτήσετε για την κατάσταση του δρόμου…). Για όσους όμως θέλουν να προσθέσουν μία μικρή δόση περιπέτειας, υπάρχει μία ενδιαφέρουσα επιλογή: μία περιπατητική διαδρομή που ξεκινά πάλι από τον Άγιο Γεώργιο, ανηφορίζει στην κορυφογραμμή της Καμπιάς, ενός υψώματος που απλώνεται βόρεια του Αγίου Γεωργίου, και μέσα από ένα τυπικό κυκλαδίτικο τοπίο με πολύ πέτρα, χαμηλή βλάστηση αλλά και υπέροχη θέα, καταλήγει σε λιγότερο από δυο ώρες στον Προφήτη Ηλία.

Αν δε διαθέτετε δικό σας μεταφορικό μέσο, βολεύει να ξεκινήσετε τη διαδρομή από το τέρμα των λεωφορείων στην ακτή του Αγίου Γεωργίου (Σημείο 1). Αφού ακολουθήσετε τον παραλιακό δρόμο προς τα ανατολικά για περίπου 150 μέτρα, στρίβετε προς τα βόρεια στον φαρδύ, ευθύ δρόμο που οδηγεί προς το εσωτερικό του οικισμού. Περνάτε τον ασφαλτόδρομο που έρχεται από τη Χώρα, και μετά από 500 μέτρα φθάνετε στο τέλος της ευθείας. Στη συνέχεια ο δρόμος στενεύει, καμπυλώνει και ανηφορίζει προς ένα συγκρότημα σπιτιών με ένα χαρακτηριστικό ανεμόμυλο (2) και εκεί, στο πλάτωμα της εισόδου του συγκροτήματος, μετατρέπεται σε φαρδύ μονοπάτι που συνεχίζει ανηφορικά δίπλα στην περίφραξη. Μερικές δεκάδες μέτρα πιο ψηλά διασταυρώνεται με μισοπεσμένο χαμηλό φράκτη από σιδερένιο πλέγμα και μετά από άλλα 100 μέτρα περίπου συναντά τα ερείπια ενός παλιού σπιτιού (3). Μια μικρή στάση σε αυτό το σημείο για μια ματιά προς το νότο θα σας δώσει μια πρώτη γεύση της εκπληκτικής θέας που προσφέρει η διαδρομή.

Πιο στενό πλέον, το μονοπάτι συνεχίζει δίπλα στον βορεινό τοίχο των ερειπίων και αμέσως μετά στρίβει δεξιά και ανηφορίζει με κατεύθυνση Β-ΒΑ. Σύντομα, όμως, μοιάζει να χωρίζει ξανά και ξανά και γίνεται δυσδιάκριτο. Από εδώ και πέρα πρέπει να αυτοσχεδιάσετε, ευτυχώς όμως είναι δύσκολο να χαθείτε. Ουσιαστικά μετά τα ερείπια πρέπει να ανηφορίσετε μερικές δεκάδες μέτρα ακόμη, βαδίζοντας ανάμεσα σε χαμηλούς αραιούς θάμνους προς την κορυφή της πλαγιάς. Σε λίγα λεπτά θα βρεθείτε στο νότιο άκρο της κορυφογραμμής της Καμπιάς και θα μπορείτε να διακρίνετε πλέον την ψηλή κεραία τηλεφωνίας που βρίσκεται στην κορυφή του Προφήτη Ηλία.

Με ορατό, πλέον, τον προορισμό σας συνεχίζετε πάλι χωρίς μονοπάτι προς τα ΒΑ πάνω στην πλατιά κορυφογραμμή, απολαμβάνοντας πλέον και τη θέα του πελάγους που απλώνεται δυτικά της Αντιπάρου, και σε περίπου ένα χιλιόμετρο θα συναντήσετε το χωματόδρομο (4) που οδηγεί στον Προφήτη Ηλία (5). (Λίγο πριν, ίσως «πέσετε πάνω» σε ένα παλιό μονοπάτι που οδηγούσε παλιότερα από τον Άγιο Γεώργιο στον Προφήτη Ηλία, σήμερα όμως έχει «σβήσει» σε μεγάλο μέρος του, αν και εξακολουθεί να είναι ορατό στο Google Earth…).

Όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, η κορυφή του Προφήτη Ηλία έχει «στολιστεί» με ένα κατάλευκο εκκλησάκι με φροντισμένη και φιλόξενη αυλή. Δεν θα λέγαμε, βέβαια, το ίδιο για την κεραία τηλεφωνίας, τις σχετικές εγκαταστάσεις, και κάποια οικοδομικά υλικά που φέτος είναι απλωμένα –ελπίζουμε προσωρινά– στο πλάτωμα μπροστά από το εκκλησάκι, και όλα μαζί αλλοιώνουν την «ατμόσφαιρα» του τοπίου… Είναι ευκαιρία να επιστρατεύσετε την όποια ικανότητα αφαίρεσης διαθέτετε, και να αφιερωθείτε στην εκπληκτική θέα: Στα ανατολικά κυριαρχεί το δυτικό προφίλ της Πάρου, ενώ πίσω από το νοτιοδυτικό άκρο της τελευταίας ξεπροβάλει η σιλουέτα της Νάξου. Στα νοτιοανατολικά διακρίνονται η Σχοινούσα και η Ηρακλειά, στο νότο η Ίος, η Σίκινος (πίσω από τη νότια «χερσόνησο» της Αντιπάρου) και η Φολέγανδρος (πίσω από το ανατολικό άκρο του Δεσποτικού), και βέβαια το ίδιο το Δεσποτικό καθώς και η σιλουέτα της μικρής νησίδας Στρογγυλό πίσω του, με την Κίμωλο και τη Μήλο στο φόντο. Στα δυτικά απλώνονται οι κορφές της Σίφνου, πιο ψηλά και πιο αχνά η φιγούρα της Σερίφου και το κάδρο ολοκληρώνεται στα βορειοδυτικά με τη Σύρο, ενώ μια ημέρα με πολύ καλή ορατότητα πιθανότατα θα μπορεί να διακρίνει κανείς και άλλα κυκλαδονήσια.

Εγκαταλείποντας τον Προφήτη Ηλία, η πιο απλή επιλογή είναι να γυρίσετε πίσω στον Άγιο Γεώργιο από το χωματόδρομο που οδηγεί εκεί. Σε απόσταση περίπου 1300 μέτρων από την κορυφή, αφήνετε στα δεξιά σας ένα μικρότερο και δύσβατο χωματόδρομο (6) που καταλήγει στη μικρή και όμορφη παραλία Μοναστήρια, και συνεχίζετε προς τα ΝΔ μέσα σε ένα τοπίο με σχίνους, κέδρους και θυμάρια, καθώς και ορισμένα ενδιαφέροντα ερείπια, πιθανώς απομεινάρια της παλιάς μεταλλευτικής δραστηριότητας στο νησί.