
Πίσω Λιβάδι. Η οικογενειακή βόλτα έφερνε τους πιτσιρικάδες στο χείλος της ευτυχίας. Ένα μέτρο δηλαδή από τη θάλασσα…

Οικογενειακή παραλία, όπως ήταν όλες τότε, με μια πλήρη οικογένεια ν’ απολαμβάνει τη δροσιά.

Λαγκάδα. Η θεία Μαργαρίτα. Αυτά τα χέρια… Αυτό το γέλιο.

Κυριάκος Κυδωνιεύς. Σκούρο γυαλί, ψαθάκι, γοητεία εποχής…

Μπάλωμα διχτυών, κουβεντούλα, ραστώνη… Κι όμως είναι ο Άγιος Νικόλας στη Νάουσα.


Νάουσα λιμανάκι. Έτσι όπως τη γνώρισαν οι γονείς μας και κάποιοι από εμάς.
Bαρκάρης στη βάρκα του σε καθρεφτίζοντα νερά.


Παροικιά. Το παντοπωλείο με το ψυγείο της ΕΒΓΑ. Τότε που μετράγαμε τα παγωτά και τα μπάνια…
Κάτω, το μαγαζί του Καπούτσου με τις πρώτες τουριστικές προθήκες. Από τότε άλλαξαν πολλά, πάρα πολλά…


Το κουρείο του Γιώργου Κοντού στις Λεύκες. Ένα πραγματικό μνημείο της καθημερινότητας…
Κάτω, το παλιό καφενείο στις Λεύκες. Ακόμη και σήμερα σημείο αναφοράς για τον ξένο…


Λήψη από το Μοναστήρι του «Αη Γιάννη του γιατρού» σ’ ένα λιβάδι που δεν υπάρχει πια. «Kι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία».
Ο John Pack του Aegean School και ο Γιάννης Βιτζηλαίος σε σεμινάριο φωτογραφίας με μηχανή μεγάλου φορμάτ, φυσούνα και σκίαστρο.
Η Πάρος του 80
Κείμενο: Μάρω Βούλγαρη
Φωτογραφίες: Γιάννης Βιτζηλαίος
Μια φωτογραφική αναπόληση από το αρχείο του Γιάννη Βιτζηλαίου
Ένα νησί σε προχωρημένη εφηβεία, πάνω ακριβώς στο άνθος της νιότης του.
Ένα νησί στην πιο όμορφη στιγμή του, αυτό ήταν η Πάρος του 1980. Ένας πραγματικός τόπος ξεκούρασης και παραθερισμού σε μια εποχή πλήρους αθωότητας μέσα από την ασπρόμαυρη γοητεία μιας συλλογής φωτογραφιών.