Στο Parola DELAPARO

Κείμενο: Δανάη Tal, Φωτογραφίες: Σταύρος Νιφλής

Η μελωδία της δημιουργικότητας σε sample έχει κάτι από θάλασσα! «900 λέξεις για τη συνέντευξη» το όριο του αρχισυντάκτη. Κι εγώ στην πρώτη μου πολυπληθή με μουσικούς του νησιού. Όταν την παρέδωσα η αντίδραση ήταν αναμενόμενη «Μα αυτό δεν είναι συνέντευξη!», ο αρχισυντάκτης ομιλεί πάντα. Ναι, δεν ήταν. Ήταν διηγήσεις, γέλια, πάσες, καρφιά, παύσεις και μουσική, άφθονη μουσική. «Τα έχω κάνει θάλασσα, αφεντικό;» τον ρώτησα. «Αν χωράνε σε  900 λέξεις όχι». Χωρέσανε, σε sample παρουσίαση. Ιδού.

Γύρω από τον Σπύρο Μπάλιο στο studio των Violins Productions στον Κάμπο της Νάουσας κάθονται οι DELA Paro και οι Riga’s en sample. Μία παρέα – δύο μουσικά σχήματα. Σε προηγούμενα τεύχη σας είχα μιλήσει για την αοιδή και τη σχέση του νησιού με το άθλημα. Φέτος διαλέγω να σας παρουσιάσω 8 μουσικούς που παί – ζουν στο νησί. Η Πάρος δεν είναι μόνο η έδρα τους αλλά και η αναβλύζουσα πηγή της έμπνευσής τους.

Τους DELA Paro τους ακούσαμε σε συναυλία αλληλεγγύης προς τους μαθητές του Γυμνασίου της Παροικιάς. Με το κέφι τους ντελαπάραν τη βαριά μας διάθεση και μας έκαναν να χορεύουμε ξυπόλητοι στο προαύλιο του Γυμνασίου το αχανές ρεπερτόριό τους: νησιώτικα, λαϊκά, έντεχνα, αλλά και ξένη pop και ροκ μουσική.

Οι «Riga’s en sample» θα παίξουν στο Φεστιβάλ Πάρκου Πάρου, στον Αη Γιάννη του Δέτη στις 6 Σεπτεμβρίου. Πολυμορφικό σχήμα με μουσικούς με διαφορετικό στυλ αυτοσχεδιάζει πάνω σε πολύ αγαπημένες μας μελωδίες και σε καινούριες δημιουργίες των μελών του. Και τα δύο σχήματα χωρίς επικεφαλής, αλλά με την ίδια ψυχή: τον Σπύρο Μπάλιο και το ταλέντο του. ΄Οχι μόνο το μουσικό αλλά και το άλλο. Αυτό που τον κάνει να βρίσκει δυνατότητες και λύσεις σε όλα τα πράγματα και να είναι «εδώ κι εκεί» ταυτόχρονα. 

Το 2003 δημιουργείται από τον Σπύρο Μπάλιο και τον Νίκο Παπαδάκη, ένας μικρός πόλος μουσικής ενέργειας για τα τοπικά δρώμενα. Χωρίς όνομα και με διάφορετικούς συνεργάτες φτάνουν στο 2007, έτος μετασχηματισμού και ανακατατάξεων. Έτσι προκύπτουν οι DELA Paro, Σπύρος Μπάλιος βιολί, Νίκος Παπαδάκης λάουτο και οι Θοδωρής Κρητικός και Νίκος Αρκουλής, οι περίφημοι ΕΝ ΠΛΩ. Και φυσικά ο Μανώλης Ραγκούσης, ο πολυαγαπημένος τραγουδιστής που έχει τραγουδήσει σε όλα – απαξάπαντα τα μαγαζιά του νησιού. Η βασική πεντάδα επικουρείται από φιλοξενούμενα αστέρια όπως η Διονυσία Παπούλη στο τραγούδι και ο Νίκος Τσαντάνης στη τσαμπούνα.

ΟΙ «Riga’s en sample» είναι αλλιώς ακόμα και αν μερικοί είναι ίδιοι με τους DELA Paro. Ο Αστέριος Ρήγας είναι ο Riga του συγκροτήματος και οι υπόλοιποι το sample. Ο εύστοχος τίτλος συνοψίζει τον ήχο τους: τα αγαπημένα τους κομμάτια παιγμένα αλλιώς χωρίς παρεμβατική διάθεση, σύγχυση και βαβούρα. Και το en του τίτλου τι είναι; Το en είναι αυτό που τους δένει, μου το ξεφουρνίζει στο τέλος της κουβέντας μας ο Αστέριος Rigas «όλα γίνονται με και για την Αγάπη».

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Riga’s en sample

Θοδωρής Κρητικός: η φωνή. Ξεκίνησε από τις Λεύκες όταν στην Πάρο το πιάνο δεν υπήρχε ούτε ζωγραφιστό. Ο γνωστός δημοδιδάσκαλος Ανδρέας Αλιμπράντης του έμαθε βυζαντινή μουσική και προσπαθούσε να φυτέψει μέσα του το σπόρο της κλασικής. Προφανώς μάταια. Παρέα με τον μικρότερο Νίκο Αρκουλή μαθαίνουν τα δυό τους από ένα όργανο. Ο Θοδωρής και το μπουζούκι του είναι πλέον ένα πράγμα αλλά αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι η γνήσια λαική φωνή του. Εξαιρετικός ερμηνευτής και σημείο αναφοράς για όλους τους εκ Πάρου μουσικούς και των δύο σχημάτων. 

Αστέριος Ρήγας: πότε φιλόσοφος, πότε πειραχτήρι χαλκιδικιώτης στην καταγωγή μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, εκεί έμαθε μπουζούκι, και πενιά την πενιά βρέθηκε στην Πάρο, όπου τελικά στέριωσε και έκανε οικογένεια. Εξαιρετικά δραστήριος, φιλομαθής και τελικά ευρυμαθής, εκτός από τα δάχτυλά του στο μπουζούκι, σπίθες πετάει και το βλέμμα του πάνω στη σκηνή.

Δημήτρης Ροσίδης: ο Καναδός. Γνωρίζει τα ρεύματα και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Στην Πάρο ξεκίνησε πρίν από 10 χρόνια στον Ρέγγα. Μπάσο παίζει για τις ανάγκες του συγκροτήματος αλλά η κιθάρα είναι η αγαπημένη του. Κι ένα τραγούδι του Χιώτη που από τα γέλια των συναδέλφων του δεν βγάζω τον τίτλο στην απομαγνητοφώνηση.

Σπύρος Μπάλιος: για το Σπύρο όλα ξεκίνησαν στην παιδική ηλικία από τη λατρεία για τον Χιώτη και από ένα δίλημμα, το δίλημμα των γενεθλίων. Αυτό του έφερε ένα μπουζούκι και τη μέθοδο Μπουκουβάλα σε κασέτες. και ντρίκι ντρίκι ντρίκι αφού βασάνισε το μπουζούκι, έπιασε στα χέρια του το λαούτο και κατέληξε στο βιολί. Είτε ντρίκι ντρίκι είτε ντράγκα ντράγκα το δοξάρι του πάει κατευθείαν στην καρδιά.

Μανώλης Ακάλεστος: ο ντράμερ. Μόλις έχει ανοίξει μια πόρτα στον καινούριο για αυτόν κόσμο της μελωδίας πιάνοντας ένα μπαγλαμά. Τα πρώτα ακούσματα τα πήρε από το Σύλλογο Αρχίλοχο της Πάρου και στα 11 βάρεσε για πρώτη φορά τα ντραμς σε σχολική γιορτή. Φαίνεται άρεσε πολύ, πήρε θάρρος, δούλεψε με τον Νίκο τον Τουλιάτο και όταν επέστρεψε μόνιμα στο νησί ο δρόμος ήταν ανοιχτός για αυτόν και τα πιατίνια του.

Και οι DELA Paro

Νίκος Παπαδάκης: η ήρεμη δύναμη. Ξεκίνησε με την κλασική κιθάρα στη Σχολή Μουσικής της Πάρου. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Έμαθε βιολί μόνος του και λαούτο. Τελικά τον κέρδισε η παράδοση και φυσικά τα νησιώτικα. Ο πρώτος δάσκαλος του Σπύρου στο βιολί.

Νίκος Αρκουλής: ο Νίκος έλειπε από την κουβέντα μας, αλλά μας δόθηκε η ευκαιρία να τα πούμε ένα γλυκό σούρουπο στις Λεύκες, το χωριό του. Με κοινή πορεία με τον Θοδωρή Κρητικό έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί. Την πρώτη του κιθάρα του την έστειλε ο θείος του ο κουρέας. Μου εξήγησε ότι τον παλιό καιρό στην Ελλάδα τα κουρεία ήταν μουσικοί πυρήνες. Από έναν τέτοιο βγήκε και ο Ζαμπέτας. Οι «ΕΝ ΠΛΩ» μια ακόμα ιστορία του με μεγάλο ενδιαφέρον και εξαιρετικούς μουσικούς κράτησε πολλά χρόνια και ήταν συναυλιακό σχήμα. Δυστυχώς θα περιμένω μέχρι τις 18/8 τη γιορτή του Καράβολα στις Λεύκες να τον ακούσω live.

Μανώλης Ραγκούσης: το παρατσούκλι του είναι ενδεικτικό αλλά όχι αρκετό. Τζουκ Μπόξ. Ετσι μου τον σύστησαν οι υπόλοιποι. Στην Πάρο δεν υπάρχει μέρος που να μην έχει τραγουδήσει! Αλλά αυτό δεν τον καθησυχάζει γιατί ο Μανώλης εξελίσσει την τεχνική του με κάθε ευκαιρία. Η πιο πρόσφατη ήταν ένα σεμινάριο φωνητικής στο Aegean School of Arts με τον Ορφέα. Ενθουσιώδης τύπος και γήινος μαζί, όταν τον άκουσα να τραγουδά οι πατούσες μου ανέβηκαν δέκα πόντους πάνω από τη γη κι έτσι άρχισα το χορό. Το ρεπερτόριό του εκτείνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη! Με τέτοια ατού (τεχνική και ρεπερτόριο) το γεγονός ότι έχει και υπέροχη φωνή τον καθιστά απλά φαινόμενο!