Πάνος Κέκας

Συνέντευξη: Παύλος Μεθενίτης | Φωτογραφία: Νίκος Ζάππας

Μου αρέσει να τιμονεύω όρτσα

Ο Πάνος Κέκας δεν παράγει – εδώ και δεκαετίες – μόνο πνευματική τροφή, ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Εκτός από τα οπτικοακουστικά του προϊόντα, που θα δούμε και θα ακούσουμε το καλοκαίρι στην Πάρο και στις Κυκλάδες, από το εργαστήριο της ψυχής του βγαίνουν, για δεύτερη σεζόν, και κάποιες θεσπέσιες, μεθυσμένες γεύσεις. «Ρακέντι» δεν ονομάζεται το σκάφος του, αν και είναι ιστιοπλόος, αλλά το εστιατόριό του…

Γιατί στην Πάρο;
Γιατί η Πάρος είναι Κυκλάδες, είναι η δύναμη του αέρα και η αισιοδοξία που σου χαρίζει το κυκλαδίτικο φως. Είναι το χαμόγελο των ανθρώπων, ο ανοιχτός ορίζοντας και η λάμψη του αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού. Τέλος γιατί στην Πάρο, τα όνειρα ταξιδεύουν γρήγορα και φθάνουν έγκαιρα στον προορισμό τους.

Τί είναι για σας το Ρακέντι, εκτός από επιχείρηση;
Ρακέντι στις Κυκλάδες ονομάζουν το οίκημα που γίνεται η απόσταξη του τσίπουρου, της σούμας κ.λπ. Το Ρακέντι προέκυψε από ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης και έγινε ένα εστιατόριο με γεύσεις, ήχους και αρώματα του Αιγαίου. Είναι όμως παράλληλα και ένα «αποστακτήριο» ιδεών και συναισθημάτων. Είναι ένας χώρος ουσιαστικής επικοινωνίας ανθρώπων με διαφορετικές κουλτούρες, συμπεριφορές και ιδεολογίες που έχουν σαν κοινό σημείο αναφοράς την αγάπη τους για την Ελλάδα και την Πάρο.

Τί ετοιμάζετε τώρα, και ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Στην κουζίνα του μυαλού μου έχουν αρχίσει οι προετοιμασίες για το νέο μενού. Αυτό περιλαμβάνει μία μουσική παράσταση για τις Κυκλάδες με την Αναστασία Μουτσάτσου, όπου θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά ποιήματα του αγωνιστή Μανώλη Γλέζου, καθώς και μία παράσταση που βασίζεται στο βιβλίο «Γιώργος ο Νέγρος – Ο τίγρης του Αιγαίου» του Τέο Ρόμβου. Επίσης τον Οκτώβρη θα διδάξω το έργο «Ο χορός των τεράτων» της Ε. Αγαθονικιάδη με παριανούς ηθοποιούς και θα σκηνοθετήσω 15 βίντεο για το Επιμελητήριο Κυκλάδων. Τέλος, ελπίζω το «Ρακέντι» να αποτελέσει και το 2015 ένα σημείο αναφοράς για τον γαστριμαργικό τουρισμό μας, έχοντας στις αποσκευές του και τη διάκριση «AEGEAN CUISINE».

Ποια είναι η σχέση πολιτισμού της εικόνας και πολιτισμού των γεύσεων;
Η εικόνα θα έπρεπε να ενισχύει τη γνώση, να μεταφέρει ιδέες, να εικονογραφεί την ποίηση και τον πολιτισμό. Η διαχείριση της όμως από τα ΜΜΕ δεν έχει κάποια σχέση με αυτές τις αξίες. Η «ηθική» της εικόνας σήμερα λειτουργεί σαν Δούρειος Ίππος για να διαβρώσει συνειδήσεις και συμπεριφορές και να κατευθύνει την κοινωνία μας στην κατανάλωση, τον ατομικισμό, την αποξένωση.
Αντίθετα, ό,τι γεννιέται σε μια κουζίνα απευθύνεται σε όλες τις αισθήσεις, εμπεριέχει ένα μεγάλο κομμάτι της παράδοσης του τόπου και ανασύρει μνήμες από τον ξεχασμένο γευστικό μας πολιτισμό. Ένα καλομαγειρεμένο φαγητό έχει ψυχή, ξεπερνά την τέχνη, χαρίζει συγκίνηση, ενθουσιασμό και μικρές στιγμές ευτυχίας.

Τί σημαίνει για σας να αρμενίζετε με όρτσα καιρό, στη ζωή και στην τέχνη;
Είναι μία πρόκληση και συγχρόνως μία αναμέτρηση με τον ίδιο σου τον εαυτό. Στην ιστιοπλοΐα, που είναι και η μεγάλη μου αγάπη, συνήθως ξεκινάμε για το χειρότερο και ελπίζουμε στο καλύτερο, γι` αυτό πρέπει πάντα να είμαστε καλά προετοιμασμένοι. Και αυτό έκανα μέχρι τώρα, όχι μόνο στη θάλασσα αλλά και στην ίδια τη ζωή.
Μου αρέσει να τιμονεύω όρτσα, κόντρα στις προκλήσεις προσπαθώντας να τις δαμάσω να τις ξεπεράσω, να μείνω στον αφρό.
Μόνο έτσι αποκτάς συναρπαστικές εμπειρίες που σε συντροφεύουν μέχρι το τέλος. Ταξιδεύοντας, είτε με το σώμα είτε με το νου, αντιπαθούσα πάντα τα λιμάνια. Γιατί ο ντόκος σε κρατάει πάντα σε επαφή με την γη, είναι ο ομφάλιος λώρος που σε συνδέει με την πραγματικότητα, την ασφάλεια, τη σταθερότητα. Εγώ όμως προτιμώ το ανοικτό πέλαγος, την ηδονή του απέραντου. Το ατέρμονο ταξίδι στη θάλασσα των συναισθημάτων και των ονειροπολήσεων.