Νίκος Ζάππας

Συνεντεύξη: Βασίλης Μπόνιος | Φωτογραφία: Μαρία Γιαγιάννου

Η κοινωνία διδάσκεται μόνο από την καταστροφή της

Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε την προσωπική σου πορεία με μεγάλο ενδιαφέρον και συχνά με έκπληξη, πολυπράγμονα κύριε Ζάππα, μιας που τα ενδιαφέροντά σου φαίνεται ότι αγγίζουν τουλάχιστον τρεις από τις πέντε αισθήσεις. Άνθρωπος της εικόνας (σκηνοθέτης – φωτογράφος – video artist), της μουσικής (διευθυντής του Athens Jazz Radio), της γεύσης (δημιουργός απίθανων κοκταίηλ στο παριανό Brazil), με τις επιλογές σου απευθύνεσαι στην όραση, την ακοή και τη γεύση μας! Ποιος είναι ο οδηγός που συμβουλεύεσαι για να χαράξεις τον δρόμο σου;
Οδηγός μου από παιδί, ενστικτωδώς, είναι να ακολουθώ το κάλεσμα της δημιουργικής έμπνευσης ακόμα και αν οι θυσίες που απαιτούνται είναι τεράστιες. Είναι το μόνο στο οποίο οφείλει ένας καλλιτέχνης να είναι πιστός.

Διαπιστώνουμε συχνά τις δύσκολες συνθήκες στην παραγωγή ενός θεατρικού έργου, κι όμως έχουμε τη χαρά να βλέπουμε εκατοντάδες θεατρικές παραστάσεις στις ελληνικές σκηνές κάθε χρόνο. Πώς εξηγείς αυτή την αντίφαση;
Έχει πολλές ερμηνείες το φαινόμενο αυτό, καλές και εξίσου κακές. Το σίγουρο είναι ότι η υπερπαραγωγή θεατρικής δράσης σε αυτήν τη χώρα είναι ο σπόρος μιας νέας πολιτιστικής συνείδησης η οποία θα αποδώσει καρπούς στις επόμενες γενεές και όχι στον παρόντα χρόνο. Τώρα απλά βιώνουμε την αποαστικοποίηση της τέχνης. Η τέχνη και το θέατρο ξεστρατίζει από την αυλή της απερχόμενης ελίτ και μπολιάζεται με τον κορμό της κοινωνίας. Αυτό είναι το σημαντικό αυτής της ιστορίας.

Έχει το θέατρο ανάγκη τις νέες τεχνολογίες; Έχουν ανάγκη οι νέες τεχνολογίες το θέατρο;
Το θέατρο δεν έχει καμία ανάγκη τις νέες τεχνολογίες. Οι νέες τεχνολογίες χωρίς το θεατρικό κείμενο του Ευριπίδη ή του Σαίξπηρ για παράδειγμα είναι άχρηστες.

Μπορεί η τέχνη να διδάξει την κοινωνία; Έχει «παιδαγωγική» αξία ή κάτι τέτοιο περιττεύει μπροστά στην αισθητική αξία;
Η κοινωνία διδάσκεται μόνο από την καταστροφή της. Η πολιτιστική – αισθητική αναβάθμισή της μπορεί να συντελεστεί αφού όμως πρώτα καταμετρήσει τις απώλειές της. Αλλιώς βυθίζεται στην οκνηρία της ευμάρειας.

Εκτός από την τέχνη, σε περιβάλλει η θάλασσα. Την φωτογραφίζεις συχνά, της δίνεις ρόλο πρωταγωνίστριας σε πολλές σου δημιουργικές δράσεις και επιπλέον την αντικρίζεις καθημερινά από το πανέμορφο μπαράκι Brazil στο Πίσω Λιβάδι της Πάρου, για το οποίο είσαι και εν μέρει υπεύθυνος! Μίλησέ μας για τις επιδράσεις της θάλασσας στο πνεύμα και τη ζωή σου.
Η μόνη σταθερή ρήτρα, ρητά κατασταλαγμένη στη ζωή μου, είναι η καλοκαιρινή μου επαφή με τη θάλασσα. Όταν ψαρεύω ακονίζω το κυνηγετικό μου ένστικτο, όταν την φωτογραφίζω δαμάζω την υπομονή μου και όταν την αντικρίζω στο Brazil μπροστά, αμείβομαι για το σεβασμό που χρόνια της επιδεικνύω.