Νίκος Γραικός
Συνέντευξη: Μάρω Βούλγαρη | Φωτογραφία: Γιώργος Δεμερτζής
Η Πάρος που αγαπώ είναι ένα αγριολούλουδο που αντιστέκεται στη μπουλντόζα του μαζικού τουρισμού
Γνωστός στην ελληνική κοινότητα στο Παρίσι ως ο άνθρωπος που διδάσκει “τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα” ο Νίκος Γραικός είναι ο άνθρωπος που συμμετείχε στην ίδρυση του συλλόγου Φωνή-Γραφή για τη διάδοση των νέων ελληνικών στη Γαλλία.
Nομίζετε ότι η γλώσσα μπορεί να γίνει πρεσβευτής ενός ολόκληρου πολιτισμού;
Οπωσδήποτε. Η παραμικρή φράση περιέχει έναν ολόκληρο κόσμο. Μια γλωσσική και πολιτιστική παράδοση, την ιστορία του ίδιου του ομιλητή.
Η ίδια η στάση του, οι χειρονομίες, ο τόνος της φωνής του είναι φορείς μιας ιστορίας. Κι η τάξη όπου γίνεται το μάθημα είναι όπως μια θεατρική σκηνή, ένας μικρόκοσμος όπου αναπαριστάται ο μακρόκοσμος, ο χώρος όπου κινείται η γλώσσα που μαθαίνουμε.
Ποια η σύνδεση της γαλλικής με την ελληνική κουλτούρα και γιατί κυρίως πιστεύετε ότι οι Γάλλοι αγαπούν τη χώρα και τη γλώσσα μας;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα. Έχω διδάξει τα ελληνικά σε μαθητές που έρχονται από πολλές χώρες. Όσοι αποφασίζουν να μάθουν ελληνικά έχουν μια προσωπική σχέση με τη χώρα και τη γλώσσα. Η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας είναι μια επιστροφή σε κάποιες ρίζες, σε μια μακρινή προσωπική ιστορία.
Tι είναι η Φωνή – Γραφή και πόσο συνδετικά λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια για τις δυο κουλτούρες;
Είναι μια συλλογική προσπάθεια που επιτρέπει στα μέλη της να βρουν την Ελλάδα που ψάχνουν. Ο καθένας τη δική του. Τα μαθήματα και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις αποτελούν ένα χώρο διαλόγου και ανταλλαγής εμπειριών που μας κάνουν να νιώθουμε πλούσιοι. Ο πλούτος είναι η συνάντηση, η ελπίδα ότι δεν θα αφήσουμε τη ζωή μας να κυλήσει άσκοπα.
Ποιά είναι τα φετινό σας εκπαιδευτικό πρόγραμμα όσον αφορά στην Πάρο;
Τα μαθήματα για Γάλλους, για τα οποία είμαι υπεύθυνος, οργανώνονται από τον γαλλικό σύλλογο “Αθηνά”. Πέρα από τα μαθήματα γλώσσας -με τρεις καθηγητές- το πρόγραμμα περιλαμβάνει πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις και διαλέξεις. Φέτος έχουμε τη χαρά της συνεργασίας με το Γιώργο Γεμελιάρη του πολιτιστικού συλλόγου Αρχίλοχος για τα θεατρικά εργαστήρια, και της Μαρουλίας Κοντού από το Ωδείο Μυθωδία για τα μαθήματα μουσικής. Ευχαριστούμε επίσης το Δήμο για τη βοήθειά του.
Δώστε μας κάποιες αγαπημένες σας συνήθειες, διαδρομές, στιγμές από το νησί.
Οι βόλτες στις Λεύκες, στη Μάρπησσα, στα δρομάκια της Παροικιάς, οι γειτονιές προς την Παναγία στη Νάουσα, οι επισκέψεις στα μοναστήρια…
Ο Ανεμόμυλος στην Αγκαιριά, κάποια πανέμορφα μαγαζιά με παλιά αντικείμενα, εστιατόρια, ταβέρνες ή καφενεία που σέβονται τον πελάτη και τον θεωρούν φίλο. Οι εκδηλώσεις στο θέατρο στις Λεύκες ή στο Πολιτιστικό Πάρκο Πάρου… Η ώρα της δύσης του ήλιου από το κάστρο της Παροικιάς που δίνει την αίσθηση του αιώνιου.
Θυμάμαι επίσης την πράσινη αχτίδα λίγο πριν τη δύση προς την Αντίπαρο από τη βεράντα φιλικού σπιτιού στην Αγκαιριά.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τις άγριες ανεμώνες που είδα φέτος το χειμώνα… Η Πάρος που αγαπώ είναι ένα αγριολούλουδο που αντιστέκεται στη μπουλντόζα του μαζικού τουρισμού.
Καλοκαίρι 2017