Η ιστορία ενός αρχοντικού

Κείμενο: Ιωάννα Ραγκούση | Φωτογραφίες: ΔημήτρηςΒρανάς (A.I.F)

Η Μάρπησσα, που παλαιότερα ονομαζόταν Τσιπίδο, ήταν ένα από τα κεφαλοχώρια της Πάρου, όπου ζούσαν λόγιοι και πλούσιοι κάτοικοι. Στην είσοδο του συγκεκριμένου αρχοντικού βλέπουμε χαραγμένη την ημερομηνία 1608, μαζί με ένα οικόσημο που πιθανόν ανήκε σε οικογένεια ιερέων. Είναι ένα από τα λίγα αρχοντικά της Μάρπησσας που διέθετε ακόμα και τουαλέτα.

Η αρχιτεκτονική του σπιτιού μοιάζει με τη μεσαιωνική, σύμφωνα με την οποία τα δωμάτια χτίζονταν σε κυκλικό άξονα γύρω από την εσωτερική σκάλα του σπιτιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Διαδρομές στη Μάρπησσα», έγινε μελέτη που απέδειξε ότι, όποιες κι αν είναι οι εξωτερικές θερμοκρασίες, η θερμοκρασία εντός του κτηρίου παραμένει σταθερή.

ΙΣΤΟΡΙΑ: Στο αρχοντικό έζησε η οικογένεια Φραντζή, που είχε δύο κόρες, τη Γιακουμίνα και την Ελένη· η τελευταία ήταν η προγιαγιά των αδελφών Άννας και Κικής Ασπροπούλου, σημερινών ιδιοκτητριών του παραδοσιακού αρχοντικού. Η Ελένη είχε μια κόρη που πέθανε μαζί με το μωρό της στη γέννα, γεγονός που της προκάλεσε μεγάλη θλίψη. Έτσι αποφάσισε να επισκεφθεί το ορφανοτροφείο Νάξου, για να προσφέρει τη βοήθειά της. Όταν πήγε εκεί, ένα παιδάκι έπεσε στην αγκαλιά της φωνάζοντας «μαμά!» και όταν το ρώτησε πώς ονομάζεται, εκείνο απάντησε «Άννα», όπως ακριβώς έλεγαν την κόρη της.

Η Ελένη πήρε τη μικρούλα μαζί της και επέστρεψε στην Πάρο. Και όταν εκείνη μεγάλωσε την πάντρεψε με τον Σταμάτη Μαλαματένιο, γιο της αδερφής της, προκειμένου να παραμείνει η περιουσία στην οικογένεια. Έκαναν μαζί 12 παιδιά, από τα οποία έζησαν τα 8. Όταν η Άννα έχασε τον αγαπημένο της γιο Μανώλη στα Δεκεμβριανά, χωρίς ποτέ να μάθει τι απέγινε, κλείστηκε στο μικρό δωματιάκι του σπιτιού, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή της ασκητικά. Συχνά την επισκεπτόταν ο πατέρας Φιλόθεος της Ιεράς Μονής της Λογγοβάρδας, που εξομολογούσε και άλλους κατοίκους του χωριού.

Από το 2010 το αρχοντικό παραχωρείται ως επισκέψιμος χώρος κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ «Διαδρομές στη Μάρπησσα», παρουσιάζονται δε σ’ αυτό και εικαστικά δρώμενα.