Η επιστροφή / Παρίσι Πάρος

Κείμενο: Μάρω Βούλγαρη

Ένα δοκίμιο για τον έρωτα
κρυμμένο σ’ ένα μυθιστόρημα

Η Μοσχούλα Κοντόσταυλου, μετά από 10 χρόνια συγγραφικής σιωπής, διατρέχει με το τελευταίο βιβλίο της, την πιο πυκνή, πολυκύμαντη, βαρύνουσα εποχή για την Ελλάδα και τον κόσμο, που ξεκινάει από την μαγική δεκαετία του ‘60 κι ανηφορίζει προς το οικείο παρόν. Η νοσταλγία του Έλληνα καθηγητή Πανεπιστημίου Αχιλλέα για την πατρίδα του, μετά από μια μεγάλη καριέρα στο Παρίσι, τον φέρνει σε ένα αστικό σπίτι στη χώρα της Πάρου, για να φωτίσει τα μυστήρια του βίου του με άπλετο φως, ενώ η συγγραφική της ματιά τον παρακολουθεί τρυφερά στις επαναστάσεις, τις ήττες, τις ματαιώσεις του, τις ψευδαισθήσεις, τις παραδοχές του.

Η μια ιστορία μπλέκεται μέσα στην άλλη, οι αφηγήσεις ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε τρεις παράλληλες καταστάσεις, αλλά ούτε για μια στιγμή δεν μπορείς να ξεχάσεις ότι εδώ πρόκειται για μια πραγματεία πάνω στο μεγαλείο και τα ψεγάδια της ανθρώπινης φύσης, και κυρίως πάνω στο πόσο σαρκαστικά κάνει κουμάντο ο έρωτας, όσο διανοητικά και να είναι εξελιγμένος κανείς, αφού “ο έρωτας είναι το επίκεντρο της ακατάπαυστης επιθυμίας, της αχαλίνωτης φαντασίας , της αγωνίας μας να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τον άλλο και τον κόσμο…”.

Πρόκειται για ένα βιβλίο μελέτη επάνω στην ανθρώπινη ψυχή, με την ελληνική και ξένη βιβλιογραφία εμβόλιμα παρούσα, αφού η συγγραφέας μπολιάζει τη σκέψη της με ομηρικά χωρία, στίχους από τον Αισχύλο, τον Σεφέρη , τον Βάρναλη ή τον Ζακ Πρεβέρ, σκέψεις του Καμύ, εδάφια της Βίβλου, αναφορές στο συμπόσιο του Πλάτωνα, κι όλα αυτά υπηρετώντας ανάλαφρα μια αεράτη πλοκή, και φτιάχνοντας ένα βιβλίο “ορεκτικό”, καθόλου διδακτικό, με λόγο δροσερό, μαστορικό, πυκνό και ταυτόχρονα φρέσκο!

Η Μοσχούλα Κοντόσταυλου αφήνει τους ήρωές της ελεύθερους να πλοηγηθούν σε μια δύσκολη εποχή και να τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν, κάτω όμως από μια αταλάντευτη βεβαιότητα: Ότι ο έρωτας είναι εκεί απρόβλεπτος, πολυμορφικός, μέσα σε χίλιους ρόλους, περιμένοντας σαν υπερήρωας να νοηματοδοτήσει ξανά τη ζωή μας, και πως τις πιο πολλές φορές ευτυχώς τα καταφέρνει.

Εκδόσεις Κασταλία, σελ. 345